Feston to dekoracyjnie upięta draperia lub element dekoracyjny, który przedstawia wieniec z kwiatów, owoców lub roślin. Swobodnie zwiesza się z dwóch punktów zaczepiania i tworzy motyw często uzupełniany wstęgami, które spinają krawędzie festonu.
Feston – charakterystyka i historia powstania
Feston ma postać odwróconego łuku, na którym draperia lub wieniec z kwiatów zwisa swobodnie, zaczepiony w dwóch punktach. Wstęga, która nierzadko zdobi feston, może być opracowana w bardzo dekoracyjny sposób lub łączyć się z innymi ornamentami, np. z rzeźbami lwich głów.
Feston to motyw dekoracyjny, który był typowy dla architektury starożytnej Grecji oraz Rzymu. Bardzo często zdobił antyczne świątynie oraz budynki użyteczności publicznej, które związane były z kultami agrarnymi. Motyw ma za zadanie przypominać wieńce z żywych roślin, które wieszano na ołtarzach oraz ścianach w trakcie świąt.
Festony poza starożytnością bardzo chętnie wykorzystywano również w okresie klasycyzmu, gdzie zdobiły wyroby rzemiosła artystycznego. Można znaleźć je na ceramice czy drobnych wyrobach z metalu.