Abakus ma wiele znaczeń i może odnosić się do architektury, jak również może być ciekawym narzędziem wykorzystywanym w matematyce, czy po prostu częścią wyposażenia wnętrz. Poznaj dokładną definicję słowa abakus w architekturze i dowiedz się, jak ten rodzaj płyty wyglądał w poszczególnych porządkach architektonicznych.
Co to jest abakus?
Abakus pochodzi z łacińskiego słowa abacus i jest to płyta o czterech bokach. To najwyższa część głowicy kolumny, będąca pośrednim członem konstrukcyjnym między podporą oraz elementami dźwiganymi, która przenosi ciężar belkowania na trzon kolumny.
W porządku doryckim i toskańskim abakus to płyta, która jest kwadratowa i oparta na echinusie, czyli lekko wygiętym elemencie architektonicznym. W porządku jońskim i korynckim wyróżnia się prostokątnym kształtem o zaokrąglonych i zdobionych krawędziach. W porządku doryckim powstaje głowica właściwa z połączenia abakusa z echinusem. Najniższa część belkowania nazywa się architraw i spoczywa bezpośrednio na abakusie.
Inne znaczenia słowa abakus
Abakus poza czworoboczną płytą może odnosić się również do deski z wyżłobionymi rowkami, które oznaczają kolejne potęgi dziesięciu. Mowa tu oczywiście o liczydle, które używane w Rzymie i Grecji dawało przestrzeń do łatwych działań matematycznych.
Abakus w średniowieczu to również prostokątna płyta lub tablica, która ze względu na swoją wytrzymałość pozwala na używanie jej jako stołu bufetowego lub ozdobnego. Mogła być również wykorzystywana jako płyta do gier towarzyskich czy tablica rysunkowa.