Aegikranion – dekoracja z głową barana

Aegikranion to element dekoracyjny, którego nazwa wywodzi się od greckiego słowa αίγα, oznaczającego kozła, oraz κρανιο znaczącego czaszka. Niezwykle popularny detal architektoniczny, którego najczęściej można spotkać w architekturze starożytnej Grecji oraz Rzymu.

Czym jest Aegikranion?

Aegikranion to niezwykle ciekawy architektoniczny element dekoracyjny, który pojawiał się w głównie w starożytności jako forma płaskorzeźby na metopach fryzów. Jego charakterystycznym elementem była czaszka kozła lub barana, która symbolizowała zwierzę ofiarne we frontalnym ujęciu.

Był bardzo typowym elementem sztuki starożytnej klasycznej. Najczęściej, ze względu na ofiarne zwierzę w centrum dekoracji, spotykany był w sztuce sakralnej, gdzie zdobił ołtarze. Równie często wykorzystywany był także w sztuce sepulkralnej, jako dekoracja grobów. Ołtarze z tematyką ofiarną poświęcane były zazwyczaj bóstwom, które sprawowały opiekę nad rolnictwem.

Ten rodzaj sztuki przyjął się dobrze w ornamentyce nowożytnej i był popularny w meblarstwie XVIII wieku.