Akroterion, jako dekoracyjny element architektoniczny

Akroterion to dekoracja architektoniczna, która występowała głównie w architekturze starożytnej Grecji oraz Rzymu. Najczęściej spotykana w świątyniach, nierzadko występowała jako zwieńczenie stel grobowych. Niezwykle ciekawy element wieńczący szczyt i nadający charakteru całej budowli.

Czym jest akroterion w architekturze?

Akroterion lub akroterium, inaczej zwany naszczytnikiem to dekoracja, która wieńczyła szczyt i boczne narożniki frontonu w klasycznych budowlach greckich oraz rzymskich. Materiał, w którym najczęściej wykonywało się ten element dekoracyjny to marmur, brąz oraz terakota. Akroterion często wspiera się na niewielkiej kamiennej płycie, którą określa się terminem akroter. Co ciekawe, termin ten często używany jest jako synonim akroterionu.

W swoim najwcześniejszym okresie występowania, który przypada na VII w. p.n.e., akroterion miał kształt terakotowej, kolistej tarczy. Z czasem kształt ten mocno ulegał zmianie i stawał się bardziej skomplikowany. Przybierał postać woluty, palmety, liści akantu, zwierząt, postaci mitologicznych lub trójnogów. Bardzo często na akroterionach przedstawiano postacie, które uzupełniały rzeźbiarskie sceny znajdujące się na tympanonach.